ศาลจังหวัดสงขลา ทำการ ปลดเผาสำนวน วันที่ 19-20 มิถุนายน 2553

     เมื่อวันที่ 19-20 มิถุนายน 2553 นายสมศักดิ์ ประณิธิพงศ์ ผู้พิพากษาหัวหน้าศาลจังหวัดสงขลา

ได้มอบหมายให้ นายปรารภ เทพรักษ์  ผู้อำนวยการ ฯ  นางไซนา เหมมัน  เจ้าพนักงานศาลยุติธรรมชำนาญการพิเศษ  หัวหน้ากลุ่มงานคดี    เป็นผู้ดำเนินการควบคุมให้เจ้าหน้าที่ทำปลดเผาทำลายสำนวนประจำปี 2553
ณ. บริเวณชั้น 1 อาคารศาลจังหวัดสงขลา โดยเจ้าหน้าที่ศาลจังหวัดสงขลา ร่วมแรงร่วมใจ
ปลดเผาทำลาย สำนวนอย่างพร้อมเพรียงกัน

หลักเกณฑ์การปลดเผาสำนวน หลักการ ง่าย ๆพอสังเขป

                1.กากประเด็นที่ศาลอื่นส่งมาให้สืบพยานแทน ฯ ถ้าอายุเกินกว่า 5 ปี จะเผาทำลายก็ได้
               2. สำนวนคดีแพ่งที่มิใช่คดีมโนสาเร่อันถึงที่สุดเกินกว่า 10 ปี ให้ปลดทำลายหรือเก็บรักษา ดังนี้
                   2.1 คดีเรื่องที่พิพาทเรื่องที่ดิน ให้เก็บรักษาแต่พยานเอกสาร  แผนที่ คำพิพากษา หรือคำสั่ง และคำบังคับ นอกนั้นให้ทำลายเสีย
                  2.2 สำนวนเรื่องอื่น ๆ  ให้เก็บรักษาไว้เฉพาะคำพิพากษาหรือคำสั่ง และเมื่อเก็บรักษาไว้ครบ 10 ปี ให้ทำลายเสียทั้งสิ้น
             3. สำนวนคดีมโนสาเร่ อันถึงที่สุดเกินกว่า 10  ปี ให้ทำลายเสียทั้งสำนวน(จะต่าง กับคดีแพ่งนะ)
แสตมป์ฤชากรที่ติดอยู่บนเอกสารที่จะต้องทำลายให้ทำลายเสียด้วย
บรรดาสารบบความ บัญชีนัดพิจารณา บัญชีรับส่งสำนวน  บัญชีหมายต่าง ๆและต้นขั้วใบเสร็จรับเงิน ซึ่งได้ผ่านการตรวจของ สตง.  แล้ว เมื่ออายุเกิน  10  ปี  ให้ทำลายเสีย (จำ ! ไม่มีสารบบคำพิพากษา ซึ่งไม่สามารถทำลายได้ แม้จะเก็บไว้เกินกว่า 10  ปี  ก็ตาม)

               ส่วนในคดีอาญา
 บรรดาสำนวนความในคดีอาญา อันถึงที่สุดเกินกว่า  10  ปี ให้จัดการปลดทำลายหรือเก็บรักษาไว้ดังนี้
             1.สำนวนเรื่องบุกรุกที่ดิน เก็บไว้แต่พยานเอกสาร  แผนที่ คำพิพากษา หรือคำสั่ง และในกรณีที่มีการถอนฟ้อง ให้เก็บรักษาใบถอนฟ้องไว้ด้วย นอกนั้นให้ทำลายเสีย
             2. สำนวนความที่ศาลพิพากษาลงโทษจำเลยและปรากฏตามฟ้องว่าจำเลยสมคบกับพวกกระทำ ผิด ซึ่งอยู่ในอายุความ แต่ยังจับตัวไม่ได้ และสำนวนความที่ศาลไม่ได้พิจารณาพิพากษาเนื่องจากจำเลยหลบหนี หรือยังจับไม่ได้ ให้เก็บรักษาสำนวนไว้ต่อไปอีก 10  ปี แล้วทำลายเสีย
           3. แสตมป์ที่ติดอยู่บนเอกสาร ให้ทำลายด้วย
           4. สำนวนเรื่องอื่น ๆ ให้เก็บรักษาไว้แต่เฉพาะคำพิพากษาหรือคำสั่ง คดีที่จำเลยต้องโทษให้เก็บรักษาหมายแจ้งโทษไว้อีก จำนวน  1  ฉบับ และเมื่อเก็บรักษาไว้ต่อไปอีก 10  ปีให้ทำลายเสียทั้งสิ้น
         5. สำนวนฝากขัง ฯ ที่มีอายุเกินกว่า  5  ปี ให้ทำลายเสียทั้งสำนวน
         6. บรรดาสารบบความ บัญชีนัดพิจารณา บัญชีสั่งขัง บัญชีรับส่งสำนวน บัญชีหมายต่าง ๆ บัญชีของกลาง และต้นขั้วใบเสร็จรับเงิน ซึ่งผ่านการตรวจ ของ สตง. เมื่อมีอายุเกินกว่า  10  ปีให้ทำเลยเสีย (ยกเว้นสารบบคำพิพากษาให้เก็บไว้ตลอดไป)

      หมายเหตุ  ระเบียบงานสารบรรณ  หนังสือที่เกี่ยวกับประวัติศาสตร์ให้เก็บไว้เป็นหลักฐานของทางราชการตลอดไป หรือส่งให้กองจดหมายเหตุแห่งชาติกรมศิลปากร กำหนด